معجم الغني
**أَطْنَبَ** - [ط ن ب]. (ف: ربا. لازم، م. بحرف).** أَطْنَبْتُ**،** أُطْنِبُ**،** أَطْنِبْ**، مص. إِطْنابٌ.
1. "يُطْنِبُ في كُلِّ أَحاديثِهِ" : يُطيلُ، يَتَوَسَّعُ.
2. "أَطْنَبَ في عَدْوِهِ" : صارَ بَعيداً، نَأَى، اِبْتَعَدَ.
3. "أَطْنَبَتِ الرِّيحُ" : اِشْتَدَّتْ في غُبارٍ.