معجم الغني
**تَعَوَّقَ** \- [ع و ق]. (ف: خما. لازمتع. م. بحرف).** تَعَوَّقَ**،** يَتَعَوَّقُ**، مص. تَعَوُّقٌ.
1. "تَعَوَّقَتْ قَضَايَاهُ" : تَثَبَّطَتْ، اِسْتَعْصَتْ عَنِ الحَلِّ.
2. "تَعَوَّقَ عَنْ عَمَلِهِ بِالأََمْسِ" : تَأَخَّرَ.
3. "تَعَوَّقَ وَلَدَهُ" : صَرَفَهُ عَمَّا أَرَادَ وَمَنَعَهُ عَنْهُ.