معجم الغني
**تَنَبَّهَ** \- [ن ب هـ]. (ف: خما. لازم، م. بحرف).** تَنَبَّهْتُ**،** أتَنَبَّهُ**،** تَنَبَّهْ**، مص. تَنَبُّهٌ.
1. "تَنَبَّهَ مِنْ نَوْمِهِ" : اِسْتَيْقَظَ.
2. "تَنَبَّهَ لِلأَمْرِ أوْ عَلَيْهِ" : فَطِنَ لَهُ، أدْرَكَهُ. "تَنَبَّهَ لِمَا قَدْ يَتَرتَّبُ على سُلُوكِهِ".