معجم الغني
**شَافَهَ** - [ش ف هـ]. (ف: ربا. متعد).** شَافَهْتُ**،** أُشَافِهُ**،** شَافِهْ**، مص. مُشَافَهَةٌ.
1. "شَافَهَهُ أمَامَ الجُمْهُورِ" : خَاطَبَهُ مُتَكَلِّماً مَعَهُ.
2. "أرَادَ أنْ يُخْبِرَهُ بِسِرٍّ فَشَافَهَهُ" : قَرَّبَ شَفَتَهُ مِنْ شَفَتِهِ وَكَلَّمَهُ.
3. "شَافَهَ الأمْرَ" : قَرُبَ مِنْهُ. "شَافَهَ مَحَلَّ سُكْنَاهُ" "شافَهَ البَلَدَ".